1
कृष्ण यशोदेचा कान्हा काल अंधारात आला
आकाशाच्या स्तनातले दूध चांदण्याचे प्याला
मुक्त हास्याने तृप्तीच्या ओठ त्याचे विलगले
थेंब दूधाचे पडले त्याचे दहीवर झाले
२
मुक्त चांदण्यांच्या सरी उषा उल्हासून न्हाली
तिच्या अंगातून ओल्या दवं ओघळले खाली
३
त्याची विरहाची व्यथा रात्र अंधारून आली
मुक्त मिठीत धरेच्या नभ झेपावले खाली
स्तब्ध मिठीत संपले प्रहरांचे श्वास त्यांचे
दु:ख संपता संपेना त्याच्या एकाकी मनाचे
सुन्न मनाने निघाले नभ परतूनी जाया
चांदण्याच्या आसवांनी न्हाली धरतीची काया
व्यथा आकाशाची तिने फूल ओठाने टिपली
प्रभातीच्या किरणांची वाट नभाने शिंपली
1 comment:
Hi Kavita vachun tumachya vilakshann kalpana shakticha anubhav ala.
Post a Comment